Βαρότσι

Εξελληνισμένος τύπος του ονόματος του φραγκικού φεουδαρχικού οίκου ενετικής καταγωγής Μπαρότσι (Barocci), που εγκαταστάθηκε στη Θήρα (Σαντορίνη) και στη Θηρασία μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Λατίνους (1204). Πρώτος άρχοντας των νησιών ήταν ο Ιάκωβος Α’ Β. Οι απόγονοί του εγκαταστάθηκαν στην Κρήτη. Με τη συνθήκη του 1265, που υπέγραψαν οι Βενετοί με τον Μιχαήλ Η’ Παλαιολόγο, η Βενετία έχασε τις κτήσεις της στο Αιγαίο. Στο τέλος όμως του 13ου αι. οι Β. κυρίευσαν εκ νέου τα δύο νησιά, που από το 1335 πέρασαν στη δικαιοδοσία του δούκα της Νάξου. Οι Β. κατέφυγαν τότε στην Κρήτη και μετά την κατάληψή της από τους Τούρκους, εγκαταστάθηκαν στη Νάξο (1669).